دیدبان مسجدسلیمان : محیط زیست و منابع طبیعی از مهمترین ارکان توسعه پایدار محسوب میشوند و رشد سایر بخش ها در گرو پایداری و کارکرد صحیح آنها معنا و مفهوم پیدا میکند.
پیشرفت اقتصادی، صنعتی و اجتماعی در چند دهه اخیر در کشور ما سبب شد تا از محیط زیست و منابع طبیعی بیش از ظرفیت آنها بهره برداری شود و این موضوع پیامدهای مخربی در این عرصه ها بر جای گذاشت.
بهره برداری بی رویه، بی ضابطه و غیرقانونی از مراتع و منابع طبیعی، آتش سوزی های عمدی و غیرعمدی توسط گردشگران و بعضی از ساکنین، فشارهای روز افزون برای تغییر کاربری، نداشتن فرهنگ صحیح تفرج در محیط زیست و منابع طبیعی که منجر به آلودگی های زیست محیطی و تضعیف و از بین رفتن درختان شده و از همه مهمتر بی اعتنایی و بی تفاوتی مسئولین نسبت به منابع طبیعی و محیط زیست پیرامونمان از جمله مشکلاتی است که سازمان های منابع طبیعی و محیط زیست با آن روبرو هستند و حل و فصل این مشکلات به همکاری و یاری دستگاههای اجرایی، قضایی، قانونگذاری کشور و اقشار مختلف مردم نیازمند است.
آب و خاک از مهمترین منابع طبیعی هستند که امروزه مدام در معرض آسیب توسط اشخاص حقیقی و حقوقی قرار می‌گیرند، آسیب به این منابع و همچنین آسیب به محیط زیست، قطعاً زنجیره حیاط را دچار آسیب های جبران ناپذیری خواهد کرد.
باید بدانیم همه ما در یک کشتی سفر میکنیم و تخریب قسمتی از آن کشتی باعث غرق شدن همه ما خواهد شد، لذا نباید نسبت به طبیعت پیرامونمان بی تفاوت بوده و فکر کنیم فقط وظیفه فعالان محیط زیست است که اکوسیستم را حفظ کنند، اگر همه ما دست به دست هم دهیم، میتوانیم ظرف چند سال آینده تغییرات اساسی ایجاد کرده و ویرانی محیط زیست و منابع طبیعی را به اندازه قابل توجهی کاهش دهیم.
کارشناسان محیط زیست معتقدند کاشت درخت که توسط مردم و مسئولین در فصل های مختلف انجام می شود، همیشه ارزشمند نیست، که اخیراً برخی به گمان حمایت از محیط زیست اقدام به راه اندازی پویش های مجازی نموده و مردم را به کاشت درخت در گلدان تشویق میکنند، تا این نهال ها را در روز ۱۳بدر در دل طبیعت و خاک جای دهند.
شایان ذکر است کاشت گونه های مهاجم مانند کنوکارپوس و برخی از اقلام اکالیپتوس و درختان میوه نامناسب برخلاف شرایط اقلیمی، موجب از بین رفتن و خسارت به گونه های بومی و پوشش های گیاهی مناطق مختلف می گردد.
مسئولان باید به هشدارهای کارشناسان محیط زیست توجه نموده و به طمع دستیابی به موفقیت های کوتاه مدت باعث از بین رفتن درختان، علفزارها، فرسایش خاک و ورود خسارت به منابع طبیعی و محیط زیست نگردند.
کارشناسان محیط زیست معتقدند بهترین زمان برای کاشت نهال در نیمه جنوبی کشور تا آذر ماه هر سال می باشد و بهتر است در محل رویشگاههای تخریب شده، صورت گیرد.
متأسفانه در سالهای اخیر مشاهده شده بعضی از مسئولین نظیر ادارات راهداری، آبنیرو، شهرداری ها، شرکتهای نفتی و … به طمع دستیابی به موفقیت های کوتاه مدت و جهت رفع تکلیف در کارهای عام المنفعه و … راحتترین راهها را انتخاب کرده، درختان مسیرها را قطع، پوشش گیاهی و علفزارها، آب و خاک، تپه ها و کوههای زیبای طبیعت را تخریب می نمایند و دستگاههای اجرایی و قضایی، ادارات منابع طبیعی و محیط زیست نیز بدلیل عام المنفعه و ملی اعلام شدن طرح ها و پروژه ها نمی توانند اقدامات قانونی لازم را در این خصوص اجرا نمایند و بعضاً به جریمه های نقدی اکتفا میکنند.
لذا مسئولین باید محدودیت هایی علیه فعالیتهایی که باعث تخریب محیط زیست می گردد، ایجاد نمایند و با توجه به اینکه حفظ منابع طبیعی و محیط زیست یکی از اولویت های هر کشور است، در صورت بروز هرگونه تخریب در این عرصه ها توسط اشخاص حقیقی یا حقوقی، بجای جریمه های نقدی، مخربین را وادار به کاشت درختان و گونه های گیاهی سازگار با اقلیم منطقه و احیای منابع طبیعی و محیط زیست، زیر نظر کارشناسان مربوطه نمایند.
