دیدبان مسجدسلیمان:سعید کریمی درپاسخ به سوال شهروندان در مورد قرار منع تعقیب چیست اینگونه پاسخ دادند:یڪی از ڪاربردی ترین قرار هایی است ڪه دادگاه یا دادسرا صادر می ڪند.
این قرار زمانی صادر می شود ڪه:
الف) رفتار ارتڪابی جرم نباشد.
ب) ادله ڪافی برای انتساب جرم به متهم وجود نداشته باشد.
هر گاه به علت جرم نبودن عمل ارتڪابی یا به علت فقدان دلیل یا عدم ڪفایت دلیل قرار منع تعقیب صادر شده و قطعی گردد نمی توان بار دیگر متهم را به همان اتهام تعقیب ڪرد مگر با ارائه دلیل جدید و با نظر دادستان آن هم فقط برای یڪبار قرار منع تعقیب لغو شده و متهم دوباره تحت تعقیب قرار گیرد.
نڪته:
طبق قانون آیین دادرسی ڪیفری مصوب ۱۳۹۲ قرار منع تعقیب، هم به شاڪی ابلاغ می شود، هم به متهم، در قانون سابق، فقط به شاڪی ابلاغ می شد.
نڪته:
قرار منع تعقیب، بعد از صدور توسط بازپرس یا دادیار باید به تأیید دادستان برسد.
در صورت تأیید، این قرار، از طرف شاڪی قابل اعتراض است،
در صورت اعتراض شاڪی، بازپرس یا دادیار پرونده را جهت رسیدگی به دادگاه ڪیفری ارسال خواهند کرد
نڪته:
در حال حاضر اعتراض به قرار منع تعقیب از طریق دفاتر خدمات قضایی صورت می گیرد.
مهلت اعتراض به قرار منع تعقیب
برای اشخاص مقیم ایران ده روز و برای افراد خارج از کشور یک ماه از تاریخ ابلاغ است .
دادگاه در صورتی ڪه اعتراض شاڪی به قرار منع تعقیب را موجه بداند، می تواند قرار جلب به دادرسی را صادر نماید و پرونده به دادسرا اعاده می شود تا اقدامات و تحقیقات لازم را انجام و تڪمیل نمایند، در غیر این صورت قرار را تأیید می ڪند.
نظر دادگاه قطعی و غیر قابل اعتراض است.
نڪته:
جرائم مذڪور در ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی ڪیفری ڪه رسیدگی در خصوص اعتراض به قرار منع تعقیب آن، در دادگاه کیفری یک به عمل می آید، مثل قتل عمد، تجاوز به عنف و… اگر دادگاه ڪیفری یک، قرار منع تعقیب دادسرا را تأیید ڪند، این رأی دادگاه ڪیفری یک، قابل اعتراض در دیوان عالی کشور می باشد.