دیدبان مسجدسلیمان سعید کریمی کارشناس ارشد حقوق خصوصی:محافظ در حقوق ایران میتواند مالک شئ باشد یا اینڪه تسلط و سیطره فعلی بر شئ داشته باشد و نگهداری شئ تحت سلطه خود را انجام دهد و آن را اداره ڪند.
با توجه به قوانین و مقررات موجود میتوان وزارت راه و شهرسازی، شهرداری، وزارت جهاد کشاورزی، دهیاری و دارندگان راه خصوصی را به عنوان محافظ راه تلقی نمود.
امروزه معابر عمومی‌تحت حفاظت و مراقبت نهادهای مسئول است و طبق مقررات جاری، در صورتی ڪه نقص راه موجب بروز حادثه گردد و خسارتی به بار آید، محافظ راه به جهت این ڪه دارنده اصلی شئ است و شئ مزبور تحت تصرف و استیلاء وی میباشد مڪلف به جبران خسارت است.
نکته :
برابر آئین نامه بهبود تردد در معابر شهری و حومه مصوب ۱۳۸۸؛ وظیفه طراحی، تهیه و نصب علائم عمودی و افقی راهنمائی و رانندگی و رفع نقاط حادثه خیز و ایمن سازی در معابر شهری برعهده شهرداری ها می باشد.
لذا با استناد به قوانین موجود محرز میگردد ڪه رژیم حقوقی ڪشور ما در مورد مسئولیت ناشی از راه؛ مبتنی بر مسئولیت محض است و طبق تبصره ی ۳ ماده ی ۱۴ قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی، اگر نقصی از راه، باعث ورود خسارت به استفاده ڪنندگان شود و بر اساس نظر ڪارشناسان تصادف، نقص راه، موثر در تصادفات باشد، محافظ راه ملزم به جبران خسارت خواهد شد؛
بنابراین محافظ راه حتی اگر ثابت ڪند ڪه مرتڪب هیچ گونه تقصیری نشده یا اوضاع و احوال حادثه برای او ناشناخته است، نمیتواند از مسئولیت معاف گردد؛ زیرا *قانون گذار نقص راه را به طور مطلق موجب مسئولیت میداند* و حتی در صورتی ڪه ثابت نماید زمان و فرصت ڪافی برای اقدامات احتیاطی نداشته از مسئولیت معاف نخواهد شد.
مقصود از نقص، هر نوع اشڪال در راه است ڪه باعث ورود خسارت می‌شود و طراحی، محافظت، مراقبت یا ایمنی را در بر میگیرد.
