به قلم : حیدر چراغی
انسان از بدو خلقت روزگاران خوب و بد فراوان دیده است
در همین دوران معاصر
در روز گارانی نه چندان دور مالاریا ، فلج اطفال و …. ملت را بدجوری اذیت مینمود ؛ بگونه ای که بسیاری از خانواده ها داغدار عزیزانشان بودند که بواسطه اینگونه بیماری ها از میان شان به سفر ابدی میرفتند .
لیکن با همت بخشی دیگر از همین انسانها اینگونه بیماریها الان دیگر تلفات نداشته و یا چنانچه دارد اندک است .
یقینا شما نیز با بنده موافقید که بزودی و با همت دانشمندان جوان ، بیماری #کرونانیزریشه کن خواهد شد و وعده ی الهی (( ان مع العسر یسرا )) محقق میگردد. لیکن دردی که درمان ندارد #دردگرانفروشی است . #دردطمع است.
متاسفانه در این گیر و دار عده ای پیدا شده اند که انسانیت را به سخره گرفته اند، بر روی وجدان پا نهاده اند و فارغ از همه مشکلات جامعه بفکر زراندوزی خویش اند.
آنهم از چه کسانی !! در چه وضعیتی !!
بی هیچ منتی زمستان میگذرد و رو سیاهی به زغال میماند.
به کجا چنین شتابان؟ با این سرعتی که شما میروید بی شک در یکی از پیچهای روبر واژگون خواهی شد و مال و اموالی که اندوخته اید، درمان کارَت نخواهد بود و بقول معروف پشیمانی سودی نخواهد داشت.
بخود آییم که انسانیت در دست گیری هموطنان است در روزگار تنگی
نه در انباشت مال دنیای فانی
دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور
