از دیشب تصویر نوجوانی با زانوی خون آلود ، چشمانی خسته و چهره ای دلخور از غیزانیه رهایم نمی کند ؛ هم خواب را برمن حرام کرد و هم خوراک را . کم کم این عکس تمام شبکه های اجتماعی را پر می کند و حالا مصاحبه پشت مصاحبه با اهالی منطقه محروم و فاقد امکانات غیزانیه صدر اخبار استان و شبکه های اجتماعی ست که به جز کرونا میخواهند حرف تازه تری هم داشته باشند .
غیزانیه این روزها پر از غیض وخشم شده است ، صبوری نتیجه نداده است ، آمده اند به اعتراض.
اعتراض ها اگر تا دیروز برای گرانی ، افزایش ناگهانی قیمت بنزین ، معوقات کارگران و … بود حالا برای یک لیوان آب آشامیدنی ست.
چهره این روزهای غیزانیه برای من آشناست ، مشابه این وضع را چهارسال پیش همین حوالی نفت سفید در انبوه لوله های نفت در منطقه رغیوه از نزدیک مشاهده کرده بودم و گزارش مفصلی از آن در یکی از خبرگزاریها منتشر کرده بودم . به دوست دردمند رغیوه ای ام پیام دادم تا جویای اوضاع رغیوه شوم ، می گوید اوضاع برهمان منوال سابق است که چهارسال پیش دیدی …خسته شده ایم.
یادم می آید چهارسال پیش حتی دام و احشام هم از خوردن آب آشامیدنی رغیوه خودداری می کردند و حالا غیزانیه حتی همان آب آلوده را ندارد تا دام و احشامش از تشنگی تلف نشود، چه رسد به آب آشامیدنی که بعداز هوا اولین نیاز انسان برای زنده ماندن است.
به این فکر میکنم که در تمام سالها و دهه های گذشته غیزانیه که شامل حداقل پنجاه روستای بزرگ و کوچک است و حداقل سی حلقه چاه نفت دارد و سهم حداقل ششصد هزار بشکه نفت در سبد تولید نفت کشور دارد ، کجای مختصات ذهن مسئولان این استان و بلکه کشور قرار داشته است ؟ و امروز که پنجم خرداد است و گویا روز مسجدسلیمان و تولد صنعت نفت کشور است و اوضاع مسجدسلیمان پس از صد و دوازده سال نفت جز شرمساری ، زدگی و انزجار چیزی در ذهنم بازتاب نمی دهد، تازه می فهمم غیزانیه ، مسجدسلیمان دوم است و تبریکات و تهنیات این روز نه به دل می نشیند و نه رغبتی برای بر زبان جاری شدن دارد.
آن سوی این دل مشغولی ها به وکیلان مردم فکر می کنم ، به کسانی که ده بار از ما رای گرفتند و وارد مجلس شدند تا نماینده مطالبات و خواسته های ما در مجلس باشند ، خوزستان با هیجده نماینده سومین استان از نظر تعدد نماینده در مجلس است و من در عجبم که ١٨٠ نماینده خوزستان در ادوار دهگانه مجلس تنها با جمع کردن ده امضا نمی توانستند وزیر نیرو را به خاطر وضعیت آب خوزستان و مناطقی مثل غیزانیه ، رغیوه و حتی مسجدسلیمان… به پاسخگویی دعوت کنند ؟
به نظر میرسد اگر هزینه ده دوره انتخابات مجلس در خوزستان به تقویت زیرساخت ها و امکانات رفاهی مثل آب و گاز اختصاص پیدا میکرد، نتیجه بهتری می گرفتیم !!
حالا این مطلب را که می نویسم خبرگزاری ها نوید ضرب الاجل رئیس جمهور و استاندار برای رساندن آب آشامیدنی به غیزانیه را می دهند ، دوباره به عکس زانوی پراز ساچمه نوجوان غیزانیه ای نگاه می کنم ، یک روزی اگر انسان ها در غیزانیه به آب آشامیدنی و گاز دسترسی پیدا کردند این نوجوان با همین زانوی خون آلود روبان افتتاحیه را پاره خواهد کرد؟
قلمتان مستدام
درود بر وجدان پاکتان